Kedilerin nankör olduğu yıllardır büyüklerimizden dinler dururuz.Hatırlıyorum küçükken öyle hikayeler anlatırlardı ki; nerdeyse küçücük hayvancıkları insan yiyebilen canavarlar diye lanse ederlerdi.Eminim hepimizin bircok travması vardır kedilerle alakalı,sizce öyle mi?gerçekten nankörler mi? Aç bıraksak bizi yerler mi?İnanın soruları yazarken utandım şu an.Tabi ki nankör değiller.2 yıl önce sahiplendiğim bir kedim var ve evi ele geçirmeye çalıştığını yada bizi akşam yemeği yapacak bir planına şahit olmadık.Lütfen kedileri nankörlükle suçlamayın.Hurafelere kanmayın.İnsani duyguları bir hayvana empoze etmeye çalışmayın.Onlar doğaları neyse onu yaşıyorlar.
Nankörlük bize has bir şey inanın,örnek verecek olursak 1933 Percy Shaw isimli bir adam sisli bir gecede otomobiliyle neredeyse uçurumdan yuvarlanmak üzereyken otomobilinin farlarının ışığının bir kedinin gözlerine yansımasıyla yolu fark edip hayatı kurtulunca kedi gözünden esinlenerek kedi gözünü icat etmiştir.Kısa surede birçok ülkede yollara bu kedi gözleri yerleştirilir ve Percy Shaw bu kedi gözleri sayesinde çok zengin olur ama hayatı boyunca hiç kedi beslemez.Hayatını bir kediye borçlu olan Percy Shaw sizce çok mu vefalı yoksa kediler bir hayat kurtararak çok mu nankör siz karar verin...
Kaleminize Sağlık çok güzel bir yazı çıkartmışsınız ortaya.
YanıtlaSil